Y
Y (minuskuła: y) (''igrek'') – dwudziesta piąta litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta dziewiąta litera alfabetu polskiego. Litera nazywana jest ''igrek'' (z łac. ''y graeca''). W języku polskim oznacza dźwięk lub , niekiedy oznacza spółgłoskę , np. w starszym zapisie nazwiska ''Zamoyski''. Literą tą w języku polskim zaczyna się tylko kilka słów, będących zapożyczeniami, i czyta się jak zwykle : yale, yeti, yorkshire oraz yuppie. Wyjątkami są słowa ypsilon i ylid, czytane przez . „''Słownik języka polskiego''” pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego (1900–1927) podaje wyrazy ''ykać'' i ''ykanie'' jako regionalne odpowiedniki wyrazów ''czkać'' i ''czkanie'' oraz wykrzykniki ''ychy'', ''ychychy'', ''yja'', ''yjo''. W innych językach może oznaczać na przykład samogłoskę [] (np. niem. ''sympathisch'' ), [] (np. cz. ''my'' ) lub spółgłoskę [] (np. hisz. ''ayer'' ).Źródło: Wikipedia
-
1
-
2
-
3Sygnatura: M8° 07317-2/AArtykuł
-
4Sygnatura: M8° 07317-1/AArtykuł
-
5
-
6Sygnatura: M8° 07317-2/AArtykuł
-
7
-
8Sygnatura: D 304 /22Książka
-
9Sygnatura: M8° 07317-2/AArtykuł
-
10
-
11od Küntzel, Astrid, Leiverkus, Yvonne
Wydane w Biographie, Genealogie und Archive gemeinsam im digitalen Zeitalter ; Detmolder Sommergespräche 2006 und 2007 (2009)Sygnatura: Gen 0384/AArtykuł -
12Sygnatura: M8° /436Książka